Katedralarn plaza bisitatzean zerbaitek funzionatzen ez zuelaren sentsazioa izan nuen. Eraikinera hurbildu bitartean, "en tierra de nadie" sentitu nintzen. Monumentoak ondo ikusteko plazak irekitzea hirigune historikoek duten eskala atsegina galtzea ekarri du, eta pertzepzio hori berreskutatzea izango da nire proposamenaren funtsa.
Programak areto bat eta erakusketa batentzako pabilioia eskatzen badu ere, espazioaren konfigurazioan zentratuko naiz lehenik. Hirigune zaharren kaleak "berreskuratzeko", tamaina ezberdinetako planoak erabiliko dira.
Kokapenaren inguruan, egun existitzen diren kale atsegin horien jarraipen modura aurreikusten dut proposamena.
Inguruko kaleetatik plazara hurbiltzean lortzen diren ikuspegi zuzenak oztopatu eta zeharkako ibilbideak proposatzen dira, Katedrala bere osotasunean ikusteko momentua atzeratuz.